สวัสดีครับ กระผม บ.ก.ซัน ผู้ก่อตั้งสำนักพิมพ์ Let’s Comic และเพจ Plotter
ช่องทางสื่อการ์ตูนและภาพประกอบจากฝีมือนักวาดชาวไทยมากว่า 10 ปี
ขอเสนอบทความแนะนำนักวาดการ์ตูนและภาพประกอบชาวไทยรายสัปดาห์
“Let’s Pick Thai Artist”
และสำหรับสัปดาห์นี้
ขอเชิญพบกับ
.
.
.
ชฎาพร อัศวีนารักษ์ (แพรว)
วันเดือนปีเกิด 28/07/2538
ช่องทางติดต่อ
E-mail : daefnysleepymoon@hotmail.com
Instagram : https://www.instagram.com/daefnymoonstarlit/
Twitter : https://twitter.com/daefny
Facebook : https://www.facebook.com/daefny.reverse/
ตัวอย่างผลงานบางส่วน
———————
LET’S Talk With The Artist
สัมภาษณ์ พูดคุย ทำความรู้จักกับศิลปิน
-.อยากให้ช่วยแนะนำตัวเองก่อนครับผม ว่าเริ่มวาดรูปอย่างจริงจังมาได้อย่างไรครับ
มันเริ่มเปลี่ยนจากวาดเล่นเป็นจริงจังตอนไหนไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ ตอนนี้จริงจังแล้วแต่ก็ยังสนุกแบบตอนวาดเล่นอยู่ น่าจะพอเพื่อนยุให้เปิดเพจแล้วก็เริ่มขมีขมันวาดอย่างเมามันส์ แต่ภาพยังไร้แก่น แล้วก็น่าจะตอนไปลองวาดตลาด DeviantArt นะคะที่จริงจังจริงๆ
“ตอนนี้จริงจังแล้ว
แต่ก็ยังสนุกแบบตอนวาดเล่นอยู่”
-.เหมือนไม่เห็นเราเปิดเพจ facebook อันนี้เพราะอะไรหรือครับ แล้วใช้ช่องทางไหนเป็นช่องทางหลักๆ ในการเผยแพร่และรับงานแทนครับผม
จริงๆ มีเพจอยู่แต่ขาดการอัพเดตมาจนเกือบจะอัพปีละครั้งแล้ว ไปเน้นอัพบน IG, Twitter แทน คนเข้าถึงงานเราเยอะกว่าจนแทบไม่ได้ดูเพจเลย
-.มีวิธีการอย่างไรในการเลือกใช้สีในแต่ละภาพครับ ดูมีชีวิตชีวาลงตัวสวยงามมากทีเดียว
น่าจะเป็นเทคนิคทั่วไปเลย เวลาเราเลือกโทนสีเราจะมีภาพบรรยากาศลางๆ ไว้ในหัวก่อนอ่ะค่ะ แล้วพอเราอยากให้มันเคลียร์ เราก็มักดูจากภาพถ่าย ตัวละครที่เราวาดเป็นแนวน่ารักไม่ใช่ realistic ก็จริง แต่เราก็ต้องการให้แสงสีในภาพสมเหตุสมผล พอถึงลำดับ lighting/shading เราเลยใช้สีที่อิ่มกว่าทำให้ภาพมีชีวิตชีวา จะทำให้ภาพไม่ขาดมิติด้วย
-.แล้วในส่วนของรายละเอียดต่างๆ ในภาพ ทั้งเสื้อผ้า แสงเงา ไฮไลท์ผม เอฟเฟค ฯลฯ ตรงนี้มีเคล็ดลับอย่างไรให้ควบคุมการวาดให้ออกมาแล้วมีจังหวะที่พอดีอย่างที่เห็นครับ
คงต้องไม่ขาดทั้งการเสพ การสร้างอย่างสม่ำเสมอ พอเราติดตามงานให้เยอะหลายแนว ไม่ใช่แค่ว่าต้องเป็นแนวคล้ายเรา ซึ่งชีวิตประจำวันนั้นมีภาพประกอบหลายรสชาติผ่านตา แต่ศิลปินแต่ละคนก็มีจังหวะแตกต่างน่าสนใจไม่เหมือนกัน แล้วเราก็จับจังหวะที่ใช้ประยุกต์ใช้งานเราได้
“ติดตามงานให้เยอะหลายแนว
ไม่ใช่แค่ว่าต้องเป็นแนวคล้ายเรา”
ต้องดูงานแนวอื่นทั้ง semi realistic จนถึง realistic และก็ภาพถ่าย portrait ด้วยถึงแม้เราจะวาดเป็นการ์ตูนมากกว่าก็ตามค่ะ เพราะเวลาเราจะออกแบบท่าโพสหรือการใช้เอฟเฟคแสง การจะ paint เสื้อผ้าทรงผมให้มี volume ก็ต้องใช้ความรู้จากความเป็นจริงก่อนที่จะมาปรับเป็นสไตล์เราอยู่ดี
-.คิดว่าอะไรคือหัวใจสำคัญที่สุด ในการวาดตัวละครให้ออกมาเซ็กซี่ และมีเสน่ห์ครับผม
น่าจะเป็นการวาดท่าทางที่ดูเป็น Dynamic pose นะคะ ยิ่งอยากให้ภาพมีเสน่ห์ท่าทางที่เหมือนมีการเคลื่อนไหวจะดูน่าสนใจ มีเสน่ห์
“ยิ่งอยากให้ภาพมีเสน่ห์
ท่าทางที่เหมือนมีการเคลื่อนไหว
จะดูน่าสนใจ มีเสน่ห์”
สัดส่วนของตัวละครไม่ได้สำคัญ เพราะดูเซ็กซี่ได้หมดแล้วแต่เราจะสื่อกับเฟติชคนเสพค่ะ
-.เหมือนจะเห็นว่ามีผลงานพิ๊กเซลอาร์ทด้วย อันนี้จะได้เห็นงานแนวนี้ในอนาคตอีกมั้ยครับ
น่าจะได้ทำอีกนะคะแต่หยุดยาว
-.คิดว่างานวาดแนวการ์ตูนอีโรติคในไทยนั้น ได้รับการยอมรับมากพอแค่ไหนแล้วในสายตาของเราครับ
เอาจากวิวที่เราเห็นมาตลอดเอง คนในวัย Boomer ใกล้ตัวทั้งญาติๆ แม่เรา และอาจารย์ที่มีโอกาสเคยเห็นงานเรากับของสะสมเรา(?)(Figure/Doll ที่มีความเซ็กซี่ติดเรท) แล้วเราเห็นว่าเขายอมรับได้และ มีความเอนจอยกับงานเราด้วย มันมีองค์ประกอบอื่นๆ ที่น่าสนใจเกินกว่าจะมองว่ามันน่าเกลียด (แล้วเขาจะยิ่งยอมรับมากๆ ถ้าเขาเห็นว่าเราสร้างเงินจากมันได้ด้วยค่ะ.. ถ้าใครกลัวการไม่ถูกผู้ใหญ่ยอมรับตอนนี้คงต้องใช้ใจรักพิสูจน์ตัวเองระดับนึง)..ส่วนมากคนที่สั่งงานยิ่งเจาะจงรสนิยมยิ่งเงินดีด้วย
“คนในวัย Boomer ใกล้ตัว
ทั้งญาติๆ แม่เรา และอาจารย์
ที่มีโอกาสเคยเห็นงานเรา
เราเห็นว่าเขายอมรับได้
และมีความเอนจอยกับงานเราด้วย”
แต่เราคิดว่าการยอมรับอันนี้ไม่จำเป็นต้องมากไปกว่านี้แล้วก็ได้ค่ะ เพราะคนที่มีความว้อนท์มากๆ เขาจะหานักวาดที่สนองเขาได้จนเจอเอง แล้วจริงๆ หลายๆ คนถ้าอยากขายงานให้เปรี้ยงทางนี้ก็เน้นเจาะกลุ่มตลาดนอกดีกว่ากว้างกว่า ได้เป็นตัวเองกว่าด้วย
-.คิดว่าการที่เราเป็นผู้หญิงที่วาดงานสายอีโรติกนั้น ช่วยให้เราได้เปรียบหรือเสียเปรียบศิลปินสายเดียวกันที่เป็นผู้ชายในด้านไหนบ้างมั้ยครับ
เราว่าที่ได้เปรียบก็น่าจะเรื่องที่เราคุ้นเคยกับเสื้อผ้า ไลฟ์สไตล์ผู้หญิง อาจจะทำให้คุ้นเคยกับความเป็นผู้หญิงมากกว่า เบสิคเลยอาจจะเหมือนได้เปรียบเรื่องไอเดียการเขียนภาพและก็อะนาโตมี่ด้วย(แค่แรกเริ่มเบสิค)
“ส่วนเสียเปรียบที่เล็กน้อยมักๆ
คือลูกค้าผู้ชายที่เกรงใจ
ไม่กล้าบรีฟงาน”
ส่วนเสียเปรียบที่เล็กน้อยมักๆ คือลูกค้าผู้ชายที่เกรงใจไม่กล้าบรีฟงาน แต่จริงๆ เราดีลงานแบบคุยกันเป็นข้อความแบบนี้คือ เราโอเคค่ะไม่ต้องกังวล
-.สุดท้ายหากสมมุติว่าเราสามารถจ้างานคอมมิชชั่นอาร์ทติสคนไหนก็ได้ในโลกฟรี 1 ท่าน จะเลือกจ้างใครเพราะอะไรครับผม
คำถามนี้หินที่สุดเลย คิดว่าเป็น Sakimi.chan นะคะ
เราอยากคอมมิชงานที่ลายเส้นคนละแนวกันจะได้เห็นงานออริจินัลตัวเองแบบคนละลายเส้น แล้วงานเขาก็ทำให้เราตาค้างได้ตลอดเลย
————————————
LET’S Time Line
ผลงานเก่าๆ จากอดีตสู่ปัจจุบันของศิลปิน
-1.ยุคมืดมิดช่วงแรกช่วงเวลาที่น่าจะช่วงหัดๆ เม้าปากกาอยู่ ช่วงนี้รูปมันจะไม่มีความลงตัวหน่อยค่ะ อาร์ตบล็อคบ่อยเพราะเราวาดเฉยๆ แบบไม่มีหลักการอะไรเลยงะ อันนี้เดี๋ยวเราใช้รูปจากตัวละครออริจินัลจะได้ตามพัฒนาการชัดๆ เลยจริงๆ มันควรจะหายไปตลอดกาลได้แล้ว 55
-2.อันนี้ถึงแม้จะไม่เกี่ยวมาก เราเรียนคณะสถาปัตย์สาขาแอนิเมชั่น ซึ่งแทบจะไม่เกี่ยวกับงานวาดภาพประกอบเลย U_U
โดนอาจารย์เย้ยด้วยว่าใครมาเพราะชอบพวกภาพประกอบนี่มาผิดแล้ว มหาลัยเราไม่มีเอกแบบนั้น(ท่าทางแกสะใจ) ตอนที่มีโอกาสได้ดรออิ้งอยู่แค่เทอมเดียวนี่แหละที่เหมือนทำให้เราเปิดใจกับเทคนิคการวาดรูประบายสีอย่างมีหลักการมากขึ้น
-3.ส่วนอันนี้ก็จะเวอร์ชั่นปัจจุบันแล้ว ก็เป็นแนวน่ารักสีหวานๆแต่มีความ sexual มากขึ้นด้วย
——————————
Artist Listening Inspiration
ช่วงเวลาทำงานศิลปินของเราฟังอะไรไปด้วย ?
Save choice เราชอบฟัง Jpop, popสากล บางวันก็ podcast แบบประเทืองปัญญาจนถึงบั่นทอน เรื่องผีๆ แต่การตกสะเก็ดความคิดสร้างสรรค์ต้องฟังเพลง~
———————————–
จบแล้วคร้าบบบ สำหรับศิลปินฝีมือดีส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ในครั้งนี้
ก็หวังว่าจะได้ดูของสวยๆ งามๆ ส่งท้ายปีกันอย่างจุใจกันไปเลยนะครับ
แฮ่..
และสำหรับสัปดาห์แรกของปีหน้า จะเป็นอาร์ทติสท่านใด
รอติดตามสปอยล์ทางเพจ Let’s comic เร็วๆ นี้นะครับผม
แล้วพบกันใหม่ทุกๆ แบบต่อเนื่อง
กับบทความเกี่ยวกับภาพยนตร์ การ์ตูน และ ศิลปะ ที่เว็บ Plotter จ้าาา
แฮ่..
หรืออยากให้แนะนำศิลปินคนไหน หรือใครอยากเสนอตัว
ก็สามารถติดต่อ contact บ.ก.ซัน ได้ที่
https://www.facebook.com/sonlet
https://www.instagram.com/sonoson/?hl=th
